کریستوفر نولان درباره سینما در دوران پساکرونا چه می اندیشد؟ - وبلاگ مهدی

به گزارش وبلاگ مهدی، کریستوفر نولان نام محبوبی برای اهالی سینما است. حتی افرادی که شناخت زیادی از هنر هفتم ندارند هم بیشتر آثار او را دیدن نموده اند. او که کارگردانی حرفه ای را با فیلم تعقیب شروع کرد، امروزه یکی از شناخته شده ترین کارگردانان تاریخ سینما است که در میان پرفروش ترین ها هم جایگاه قابل توجهی دارد. بسیاری از منتقدان کریستوفر نولان را مهم ترین کارگردان قرن بیست و یکم می دانند که بارها پیروز شده دیدنگر آثار خودش را تحت تاثیر قرار دهد و حتی او را به چالش بکشد.

نوترین فیلم نولان یعنی تنت که قرار بود در سال 2020 اکران گردد به علت شیوع ویروس کرونا فرصت اکران عادی را پیدا نکرد. این فیلم در شرایط کرونایی با رعایت دستورالعمل های بهداشتی در بسکمک از کشورهای جهان اکران شد و در نهایت آمار فروش بسیار ناامیدنماینده ای را ثبت کرد که برای بسکمک از طرفداران جدی سینما هم باورکردنی نبود. با این حال کریستوفر نولان به عنوان کارگردان این فیلم و یکی از اصلی ترین عواملی که می توانست نگران اندازه فروش فیلم باشد، به جای آن که مانع اکران فیلم به صورت محدود گردد به استودیوی برادران وارنر فشار آورد تا شرایط را برای اکران محدود فیلم فراهم نمایند.

کریستوفر نولان به عنوان یکی از منتقدان جدی تعطیلی سالن های سینما در دوران شیوع ویروس کرونا از فعالیت بیش از حد سرویس های استریم نگران بود. او باور دارد محبوبیت بیشتر سرویس های استریم اگرچه فرصت دیدنی راحت تر آثار سینمایی و تلویزیونی را فراهم می نماید اما تجربه خالص دیدنی آثار سینمایی در برابر پرده های نقره ای را از کاربران می رباید.

کارگردان سه گانه شوالیه تاریکی که محبوب بسکمک از اهالی جهانی سینما هم لقب می گیرد، مدتی پیش یادداشتی را درباره نگاهش به شرایط سینما در دوران پساکرونا منتشر کرد که می توانید آن را در ادامه بخوانید.

ما به آن چه که فیلم ها به ما تقدیم می نمایند واقعا احتیاج داریم. هرگز نباید فراموش کنیم که در پشت صحنه ظاهر خیره نماینده صنعت فیلم سازی، انسان هایی برای نمایش فیلم ها در سالن های سینمایی کوشش می نمایند تا ما را در کنار یکدیگر جمع نمایند. واقعیت این است که سالن های سینما بخش بسیار مهمی در سبک زندگی ما هستند. این سالن ها در آینده ای که در آن جامعه درگیری خاصی با ویروس کرونا نیست ندارد، به کمک ما احتیاج پیدا می نمایند. هیچکس هرگز نباید فراموش کند که هنر هفتم و پشت صحنه دوست داشتنی اش چه نقش مهمی در زندگی ما برعهده دارد. وقتی مردم به فیلم ها فکر می نمایند، ابتدا به ستاره های سینما می اندیشند و سپس نام استودیوهای سینمایی و عوامل پشت صحنه را به زبان می آورند. اما نباید فراموش کرد که صنعت فیلم سازی به همه افرادی که برای آن زحمت می کشند، تعلق دارد.

ما درباره آدم هایی صحبت می کنیم که روی فروش حق پخش یک فیلم سینمایی کار می نمایند، تجهیزات لازم را تدارک می بینند، بلیط ها را می فروشند، بلیط ها را می خرند، اطلاعات فیلم ها را در سایت های اینترنتی ثبت می نمایند، با آژانس های تبلیغاتی همکاری می نمایند و یا سرویس های بهداشتی سالن های سینمایی را تمیز نگه می دارند؛ همه این آدم ها بخش مهمی از صنعت صنعت سینما هستند. همه انسان های عادی می توانند مخاطب یا فروشنده فیلم ها باشند. گروهی از آن ها حقوق مشخصی ندارند و به صورت ساعتی دستمزد می گیرند.

حالا علاوه بر تعطیلی سینماها در بسکمک از کشورهای جهان از جمله بخش های زیادی از ایالات متحده آمریکا قرنطینه خانگی به یک قانون اجباری تبدیل شده است. این یک چالش بی سابقه و فرق دارد که ما بخشی از آن هستیم و می دانیم که چگونه می توانیم آن را مدیریت کنیم. اما واقعیت امر آن است که بیشتر کسب وکارها به علت ضررهای اجتناب ناپذیری که بر آن ها وارد شده در آستانه تعطیلی قرار گرفته اند و متاسفانه راه دیگری وجود ندارد.

سالن هایی سینمای هر کشور به خودی خود یک صنعت را آهسته آهسته می سازند. امیدوارم اکنون که دولت ها آن ها را باتوجه به شرایط کرونایی تعطیل نموده اند، طرفداران سینما به درک این حقیقت دست پیدا نمایند که هرکدام از این سالن ها یک عنصر کلیدی در زندگی اجتماعی ما هستند. نباید هرگز فراموش کرد که تعداد قابل توجهی از شغل های که جامعه ما به آن ها و نیروهای کارشان وابسته است، درون سالن های سینما وجود دارند.

من به عنوان یک فیلم ساز نمی توانم به کارم ادامه دهم اگر یکایک افرادی که در این صنعت حضور دارند، کار خودشان را از دست بدهند. البته که این روزهای بسیار خاص به ما یادآوری می نمایند که زندگی فعالیت های بسیار مهم تری از کارهایی چون رفتن به سالن های سینما به ما بخشیده اما وقتی با دقت بیشتری به آن چه سینما از ما گرفته نگاه می کنیم، متوجه می شویم که راهی برای تصور زندگی بدون کمک گرفتن از آن ها وجود ندارد. امروز سالن های سینما در بسکمک از نقاط جهان در خاموشی مطلق هستند و به نظر می رسد که جهانی پیرامون ما کاملا فراموش نموده که روزگاری پدیده ای به نام سالن های سینما وجود داشت که حالا به شکل دردناکی اهمیت خاصی ندارند.

در این زمینه بخوانید:

سینما و کرونا: آیا دوباره به سالن های سینما می رویم؟

برترین فیلم هایی که درباره شطرنج ساخته شده اند

ناشناخته ترین فیلم های کارگردانان شناخته شده که باید دیدن کنید

وقتی این دوران به سرانجام رسید ما به یک اتحاد انسانی تاریخی احتیاج داریم تا زندگی کردن، خندیدن و عاشق شدن درکنار یکدیگر را دوباره یادآوری کنیم. سالن های سینما هم لیاقت حضور در نتایج این اتحاد تاریخی را دارند. ما باید به فکر همه کسب وکارهای محلی و سالن های سینما در کشورهای مختلف باشیم تا پس از سرانجام یافتن دوران شیوع و همه گیری جهانی ویروس کرونا دوباره به سالن های سینما مراجعه کنیم و روی همان پرده های نقره ای دوست داشتنی به فیلم های نو و دوست داشتنی خیره شویم.

البته که ما این حمایت همه جانبه را فقط به بیشتر از صد و پنجاه هزار نیروی انسانی صنعت پخش سینما که تنها در سالن های سینمای ایالات متحده کار می نمایند، بدهکار نیستیم. ما این حمایت را پیش از هر شخص دیگری به خودمان بدهکار هستیم و باید به یاد داشته باشیم که به آن دستاوردهایی که فیلم ها و سینما به ما تقدیم می نمایند، احتیاج داریم.

سالن های سینما دقیقا همان مکان هایی هستند که فرصت دست پیداکردن به تجربه ای مجذوب کننده تر از دیدنی یک فیلم سینمایی در خانه را فراهم می نمایند. من هم برای مدتی باور نموده بودم که ما برای دیدنی فیلم ها به سالن های سینما مراجعه می کنیم چون کیفیت خیره نماینده ای دارند و تجربه ای را فراهم می نمایند که در سینمای خانگی دست نیافتنی است. اما این گونه نیست. ما حتی برای خوردن پاپ کورن و تنقلات در کنار فیلم هم به سالن های سینما نمی رویم. ما فیلم ها را در سالن های سینما دیدن می کنیم چون لذت در کنار یکدیگربودن را برای ما فراهم می نمایند.

منبع: واشنگتن پست