همه چیز راجع به سندرم گیلن باره
به گزارش وبلاگ مهدی، سندرم گیلن باره یک اختلال نادر است که بر اثر آن سیستم ایمنی بدن، که معمولاً تنها به ارگانیسم های متجاوز حمله می برد، بیماری گیلن بارهشروع به حمله به اعصاب بدن می نماید. احساس ضعف و سوزن سوزن شدن در پاها معمولاً اولین نشانه هایبیماری گیلن باره هستند.
سندروم گیلن باره چیست؟
سندروم گیلن باره، اختلالی نادر اما جدی است که در آن سیستم ایمنی بدن به غلاف میلین سیستم عصبی محیطی (اعصاب خارج از مغز و نخاع را اعصاب محیطی می نامند) حمله می نماید.این بیماری با سرعت بالایی، چند روز تا چند هفته پس از یک بیماری عفونی مانند عفونت ویروسی ساده یا باکتریایی آغاز می گردد و می تواند منجر به ضعف عضلانی، از دست دادن واکنش های رفلکسی، بی حسی و یا سوزش گردد که از اندام های پایینی بدن آغاز می گردد، به تدریج به سمت بالا پیشرفت می نماید و بر کل بدن اثر می گذارد. اگرچه سندروم گیلن باره به سن و جنس بستگی ندارد، اما در افراد مسن و مردان شیوع بیشتری دارد.
سندروم گیلن باره به سن و جنس بستگی ندارد، اما در افراد مسن و مردان شیوع بیشتری دارد.
گیلن باره بیماری خود محدود شونده ای است، 85 درصد افراد مبتلا به این بیماری طی 6 تا 12 ماه به طور کامل بهبود می یابند و احتمال عود بیماری بسیار کم است. فرم شدید سندروم گیلن باره، یک اورژانس پزشکی است که نیاز به رسیدگی و بستری در بیمارستان دارد.
سندروم گیلن باره، غلاف میلینی که اطراف آکسون را پوشانده است، مورد حمله قرار می دهد. میلین برای انتقال سریع تحریکات عصبی در سلول عصبی لازم است. آکسون قسمت انتهایی طولانی و نازک سلول عصبی است. در بعضی موارد، آکسون نیز مورد حمله قرار می گیرد.
با تخریب میلین، پیام های عصبی به مغز و نخاع منتقل نمی شوند و باعث ایجاد بی حسی در قسمت آسیب دیده می شوند. علاوه بر این، مغز و نخاع نیز قادر به ارسال پیام به قسمت های مختلف بدن نیستند.
عصب های اندام های پایینی بدن، طولانی ترین عصب ها هستند، این فاصله زیاد انتهای عصب تا مغز و نخاع باعث می گردد بیشتر در معرض سندروم گیلن باره باشند و علائم از اندام های پایینی آغاز گردد.1
علت سندرم گیلن باره چیست؟
علت دقیق گیلن باره ناشناخته است. با توجه به منابع معتبر مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری (CDC)، حدود دو سوم افراد مبتلا به گیلن-باره پس از اینکه مبتلا به اسهال یا عفونت تنفسی شده اند، به اختلال سندروم گیلن باره دچار شده اند.این موضوع نشان می دهد که یک پاسخ ایمنی نادرست به بیماری قبلی موجب این اختلال می گردد.
عفونت کمپیلوباکتر ژژونی (Campylobacter jejuni) با گیلن باره ارتباط دارد. کمپیلوباکتر یکی از رایج ترین علل اسهال باکتریال است. این نیز رایج ترین عامل خطر برای گیلن باره می باشد.
کمپیلوباکتر (Campylobacter) اغلب در مواد غذایی نپخته، به خصوص در گوشت مرغ و پرندگان خانگی یافت می گردد.
عفونت های زیر نیز با گیلن باره مرتبط شده اند:
آنفلوآنزا
سیتومگالوویروس (CMV) که یک سویه از ویروس هرپس (تبخال) است
عفونت ویروس اپشتین بار(EBV) یا مونونوکلئوزیس
پنومونی مایکوپلاسما، که یک پنومونی غیر معمول است که به وسیله ارگانیسم های مشابه باکتری ایجاد می گردد
اچ آی وی یا ایدز
هر کس می تواند به گیلن باره مبتلا گردد، اما این بیماری در میان افراد مسن شایع تر است.
در موارد بسیار نادر، افراد ممکن است این اختلال را روزها یا هفته ها پس از واکسیناسیون بگیرند.2
علایم گیلن باره
نشانه های گیلن باره معمولا با بی حسی و ضعف در پاها آغاز می گردد (ممکن است شما احساس گزگز شدن داشته باشید).نشانه ها اغلب در عرض مدت کمی حدود چند روز یا چند هفته به قسمت های بالایی بدن کشیده می گردد و بازوها و اندام فوقانی ضعیف و بی حس می شوند.
گاهی اوقات ضعف آن قدر شدید است که بیمار اصلا قادر به راه رفتن نیست و بعلاوه ممکن است به فلجی کامل بدن منجر گردد.بعلاوه ممکن است بیمار در نفس کشیدن دچار مشکل گردد.3
تشخیص گیلن باره
پزشک با تماشا علائمی مثل ضعف یا مورمور شدن پاها به بیماری گیلن باره شک می نماید.بعد از آن آزمایشاتی مانند گرفتن مایع مغزی- نخاعی از قمست پشت انجام خواهد داد.
دو آزمایش دیگر هم انجام می گردد که شامل آنالیز الکترونیکی عضله و آزمایش سرعت راهنمایی عصب است. این آزمایش ها برای آنالیز نحوه ارسال پیام به وسیله اعصاب به دست ها و پاها انجام می شوند.3
عوارض سندروم گیلن باره
علائم اولیه شدید سندروم گیلن باره به طور قابل توجهی خطر ابتلا به عوارض طولانی مدت و جدی را افزایش می دهد. این سندروم بر اعصاب تاثیر می گذارد. از آنجایی که اعصاب، حرکات و عملکرد بدن را کنترل می نمایند، افراد ممکن است عوارض زیر را تجربه نمایند:مسائل تنفسی
ضعف یا فلج عضلات تنفسی می تواند مرگبار باشد. 30 درصد از افراد مبتلا به سندروم گیلن باره، به بستری و تنفس به یاری دستگاه نیاز دارند.بی حسی
بیشتر افراد مبتلا به این بیماری به طور کامل بهبود می یابند و تنها ضعف جزئی، بی حسی یا سوزش در آن ها باقی می ماند.مسائل قلبی و فشار خون
نوسانات فشار خون و ریتم های نامنظم قلب (آریتمی قلبی)، از عوارض رایج این بیماری هستند.درد
نیمی از افراد مبتلا به سندروم گیلن باره درد شدید عصبی را تجربه می نمایند که با مصرف مسکن کاهش می یابد.اختلال عملکرد روده و مثانه
کاهش عملکرد روده و احتباس ادرار از عوارض این سندروم می باشد.لخته شدن خون
افرادی که به علت سندروم گیلن باره بی حرکت هستند، در معرض خطر لخته شدن خون قرار دارند. تا زمانی که فرد مستقلا قادر به راه رفتن باشد، رقیق نماینده های خون و پوشیدن جوراب ساق بلند (جوراب واریس) توصیه می گردد.زخم بستر (زخم فشاری)
عدم حرکت فرد را در معرض خطر ابتلا به زخم بستر قرار می دهد. تغییر شرایط مکرر به جلوگیری از این مشکل یاری می نماید.عود
3 درصد از افراد مبتلا به این بیماری دچار عود مجدد می شوند.1درمان گیلن باره
گلین باره درمان قطعی ندارد، اما راه هایی وجود دارد که علائم را بهبود می بخشد:ایمنوگلوبولین درمانی
این دارو از جنس پروتئین است و از سیستم ایمنی در برابر حملات آنتی بادی های مهاجم محافظت می نماید.پلاسما فرزیس
دستگاهی به بدن شما وصل می گردد که خون به درون آن کشیده می گردد و آنتی بادی های حمله نماینده به اعصاب از خون جدا می شوند. این آنتی بادی ها، پروتئین هایی هستند که در خون وجود دارند و باعث حمله به سیستم ایمنی بدن می شوند.بیمار مبتلا به سندروم گیلن باره نیاز دارد که چند روز تا چند هفته در بیمارستان بماند. زمان بستری ماندن در بیمارستان به شدت بیماری و اندازه مراقبت هایی که بیمار نیاز دارد، بستگی دارد.
رژیم غذایی بیمار باید پرکالری و پر پروتئین باشد تا قدرت عضلاتی او حفظ و بازسازی گردد.
ممکن است غذا با حجم کم و در دفعات زیاد برای بیمار تجویز گردد.
ممکن است برای یاری به حفظ قدرت و انعطاف پذیری عضلات، فیزیوتراپی برای فرد انجام گردد. فیزیوتراپی می تواند در قوی شدن عضلات و یادگیری دوباره راه رفتن و حرکت دادن ماهیچه های بدن به بیمار یاری کند.3
پینوشتها
1.www.doctoreto.com
2.www.tavandarman.com
3.www.hamshahrionline.ir
منبع: راسخون