کشف باورنکردنی یک کشاورز ساده ، معجزه کریستال های برف ، عکس - وبلاگ مهدی

به گزارش وبلاگ مهدی، حتی دو کریستال از میلیاردها میلیارد کریستال برفی که از آسمان می بارند، شبیه هم نیستند؛ ممکن است این را از قبل می دانستید، ولی قطعا برایتان جالب است که این موضوع را چه کسی کشف نموده؟

غزال زیاری- داستان به سال 1885 میلادی برمی گردد؛ ویلسون بنتلی، کشاورزی از منطقه جریکو در ورمونت آمریکا، اولین نفری بود که پیروز شد تا از یک کریستال برف عکس بگیرد؛ یخ کوچکی که دانه های برف را تشکیل می دهند.

بنتلی بعد از سال ها آزمایش و خطا پیروز شد تا از جزئیات پیچیده بلور برف، با استفاده از میکروسکوپی که به دوربین عکاسی اش متصل نموده بود، عکس بگیرد. او در طول عمرش از بیش از پنج هزار تا بلور برف عکس گرفت و هرگز حتی دو بلور برف شبیه به هم نیافت و تصاویری که ثبت نموده تا همین امروز هم حیرت آور و محسور کننده هستند.

هر کریستال برف، ساختاری شش پر یا شش وجهی دارد؛ یعنی دقیقا همان ساختار مولکول های منجمد آب. اما شکل هر کریستال برف، با کریستال دیگر فرق دارد؛ به این خاطر که هر یک کریستال برف، به شیوه ای منحصر به فرد از آسمان به سمت زمین می آید و شرایط جوی کمی متفاوت را نسبت به کریستال برف بعدی که به سمت زمین حرکت نموده، تجربه می نماید.

در بعضی از کریستال های برف، بازوها بلند و کشیده تر هستند و بعضی دیگر ممکن است بازوهای کوتاه یا صافی داشته باشند. احتمالات در خصوص فرم و ظاهر کریستال های برف، بی انتها و واقعا مجذوب کننده هستند.

بنتلی در سال 1925 دراین باره گفته بود:زیر میکروسکوپ، با دیدن دانه های برف متوجه معجزه زیبایی شدم؛ حیف بود که این زیبایی به وسیله دیگران دیده و تحسین نگردد. هر کریستال برف، از نظر طراحی یک شاهکار بود و طراحی هیچ کدام از کریستال های برف، شبیه کریستال برف بعدی نبود. وقتی دانه برف آب می گردد، این طراحی برای همواره از بین رفته و زیبایی اش نابود می گردد و هیچ اثری از آن باقی نمی ماند.

بنتلی که زندگی اش را وقف آنالیز کریستال های برف کرد، لقب دانه برف گرفت و بسیاری از عکس های او، در کنار دوربین عکاسی و میکروسکوپ اش، هنوز هم در آسیاب قرمز قدیمی در زادگاهش در معرض نمایش هستند.

سو ریچاردسون، یکی از اقوام بنتلی که نایب رئیس هیئت مدیره انجمن تاریخی منطقه جریکو است، درباره بنتلی گفته: او یک فکر دانشمند و روح یک شاعر را داشت و می توان این را در نوشته هایش دید. بنتلی مقاله های فراوانی برای نشریات علمی و مجلات ارزشمندی مثل نشنال جئوگرافیک نوشته و حتی سوابق ریز و دقیق آب و هوا و مجلاتی که عکس های او از کریستال های برف را چاپ نموده بودند را نگهداری می کرد. همه اطلاعات ریز را حفظ می کرد و با آنالیز همین سوابق آب و هوایی و تئوری هایی که در فکرش داشت، در خصوص چگونگی تشکیل کریستال های برف اظهارنظر می کرد که صحت بسیاری از حرف های او حالا ثابت شده است.

او در ادامه به این نکته اشاره نمود که بنتلی هرگز تحصیلات دانشگاهی نداشته و مادرش قبل از ازدواج معلم بوده و در خانه به بنتلی و برادرش درس می داده. وقتی بنتلی 15 سال داشت، مادرش یک میکروسکوپ قدیمی که مربوط به دوران تدریسش در مدرسه بوده را به او می دهد و بنتلی همه چیز را زیر آن دیدن می نموده؛ از ساقه های علف تا حشرات و گلبرگ ها و تکه های کوچک سنگ؛ ولی اولین باری که بنتلی یک کریستال برف را زیر میکروسکوپ قرار داد، جهانی او برای همواره عوض شد.

طبیعتا در آن دوره کار برای او آسان نبود: عکاسی از کریستال برفی که زیر میکروسکوپ آن را دیده؛ این کار تقریبا سه سال از بنتلی زمان برد تا بتواند با پیروزیت از یک کریستال برف عکس بگیرد. او این کار را تقریبا در آستانه 20 سالگی اش انجام داد.

اولین مانع پیش روی او این بود که چطور باید میکروسکوپ را به دوربین عکاسی متصل کند و چالش بعد این بود که چطور قبل از آنکه کریستال برف آب گردد، از آن عکاسی کند.

دردسر بعدی نحوه انجام عکاسی بود. او در حیاط پشتی خانه، عکاسی می کرد تا اسلایدهای میکروسکوپ در دمای محیط باشند و کریستال های برف سریع آب نشوند؛ بنتلی یک سینی چوبی را به رنگ سیاه رنگ آمیزی نموده بود و با آن سینی کریستال های برف را شکار می کرد و با دستکش های ضخیمی که مانع از انتقال حرارت دستانش به کریستال ها شوند، و با یاری پر بوقلمون، آنها را برروی اسلایدهای میکروسکوپ می گذاشت. در هنگام انجام این کار حتی نفسش را حبس می کرد تا حرارت نفسش دانه های برف را آب نکند.

بنتلی در سال 1931 و در سن 66 سالگی درگذشت؛ ولی میراث او که اولین تصاویر ثبت شده از کریستال های برف است، راه را برای عکاسان علمی نسل های بعد باز کرد. عکس های بنتلی علاوه بر آسیاب قدیمی زادگاهش، در بسیاری از مجلات جهان منتشر شده و برای چاپ روی جعبه های جواهرآلات و تزئینات کریسمس استفاده می گردد.

منبع: edition cnn

5858