دادکان کجاست که فوتبال تعطیل را اصلاح کند؟
به گزارش وبلاگ مهدی، فرشاد کاس نژاد| فوتبال بدون فوتبال، حکایت این روزهاست. فوتبال در حرف خلاصه شده، در اظهارنظرها، در تصمیماتی برای زمانی نامعلوم، در نقشه هایی برای روزهای خاتمه پراکنش ویروس کرونا که نمی دانیم کی فرامی رسد.
فوتبال بدون فوتبال نه تماشایی است و نه خواندنی. فوتبال درون زمین بازی می گردد و آنچه در زمین می گذرد جذاب و تماشایی است، وگرنه یک مشت حرف باقی می ماند که این همه سال نتیجه و ثمره ای هم نداشته و چیزی را در فوتبال ایران تغییر نداده است.
نامه خلیل زاده به موسوی در بستر بیماری، اظهارنظرهای دندان پزشک پرسپولیس و انصاری فرد، حرف های بی انتها درباره اساسنامه فدراسیون و انتخابات فدراسیون، پرونده های پر و پیمان بدهی باشگاه ها، مشتی حرف و بحث و خبر که همه تکراری اند و می دانیم برای فوتبال، برای آنچه در زمین مسابقه می گذرد چندان تحولی را منجر نمی گردد.
فوتبالیست ها در لایو اینستاگرام یا در دعوت از دیگران برای کتاب خوانی در قرنطینه، توصیه های آنها با هشتگ در خانه بمانیم، خرید چند بسته ماسک و پد الکلی و تمام آنچه در روزهای سخت شیوع کرونا می گذرد، گوشه ای از آن بازی واقعی در زمین نیست، بلکه پیگیری ما کوششی برای زنده ماندن جریانی به نام فوتبال است که وقتی در زمین بازی می گردد، مفهوم زندگی می دهد و خارج از زمین بیشتر از یک لوس بازی نیست.
فوتبال ایران سخت ترین روزها را پیش از شیوع کرونا پشت سر می گذاشت، بدهی ها سر به فلک کشیده بود، خصوصی سازی استقلال و پرسپولیس در سال 98 نیز شکست خورده بود، دو باشگاه در بدهی ها دوران اوج را تجربه می کردند و دو مدیر باشگاه که سال ها تمنای حضور در پرسپولیس و استقلال را داشتند، رها کردند و رفتند. می دانستند با این بدهی ها باید چه روزگاری را تجربه نمایند. پیش از محمدحسن انصاری فرد و علی فتح الله زاده، مهدی تاج به ریاستش در فدراسیون فوتبال خاتمه داد. وقتی عالی ترین مرجع فوتبال و عظیم ترین و پردرآمدترین باشگاه ها دچار چنین بحران هایی هستند، می توانید حدس بزنید بحران اقتصادی در باشگاه های کوچک چه ریشه ای دوانده و با فوتبال چه نموده است.
فوتبال اما به رغم تمام مشکلاتش، با جریان بازی ها، با لیگ، با پیروزی ها و شکست های تیم ملی، به بهانه شادی پیروزی و اندوه شکست، زنده است. در این روزهای تعطیلی فوتبال همان تنها جریان سرزنده از فوتبال متوقف شده اما جریان بحران های اقتصادی متوقف نیست و فدراسیون فوتبال و باشگاه ها می دانند که روزهای سخت آینده خیلی زود می رسد.
فوتبال ایران به سختی می تواند این بحران ها را پشت سر بگذارد، مگر آنکه راستا خود را تغییر دهد، مگر آنکه در رفتار اقتصادی خود تغییرات بنیادین پدید بیاورد و روش های پیشین برای باشگاه داری را فراموش کند.
برای مقابله با شیوع کرونا تنها راه تغییر رفتار و عادات ما در زندگی است، کاری که این روزها مشغولش هستیم. وقتی حرف از مرگ و زندگی است، رفتار و روش زندگی تغییر نموده تا بحران را پشت سر بگذاریم. فوتبال ایران اما سالهاست در بحران است و حاضر نیست رفتار اقتصادی اش را تغییر دهد چون همواره با پول های بادآورده مردم اداره شده و همواره خیال نموده که در لحظه آخر بحران های اقتصادی، راهی برای زنده ماندن پیدا می گردد.
فوتبال اما بدون فوتبال و حتی با تعطیلی فوتبال اصلاح نمی گردد. آن ایده محمد دادکان که فوتبال را تعطیل کنید تا اصلاحش کنیم در این روزها بی اعتبارتر از همواره شده است. بفرمایید آقای دادکان، فوتبال تعطیل است، بگویید چطور تعطیلی منجر به اصلاح می گردد؟
منبع: ایران ورزشی